تاریخچه کوکب
گل محمدی با تاریخی که ذاتاً به مکزیک گره خورده است، نماد برجسته زیبایی بیابانی میهن خود است، در حالی که تاریخچه دقیق آن به اسپانیا، فرانسه، آلمان و سوئد نیز مرتبط است. آنها در مکان‌های آفتابی رشد می‌کنند و به دلیل ظاهر خیره‌کننده و رنگ‌های بسیار زنده‌شان (به غیر از آبی) شهرت زیادی دارند. بنابراین، در حالی که خورشید هنوز می درخشد، ما فکر کردیم مناسب است که شادابی کوکب را برای جولای جشن بگیریم.
تاریخچه مختصر...
بیایید از ابتدا شروع کنیم. علیرغم ثبت اولین بار توسط اسپانیایی ها در سال 1525، زمانی که آنها با نام مکزیکی خود آکوکتیلی استفاده کردند، گل محمدی ناپدید شد تا اینکه در سال 1787 پس از اعزام یک کاشف فرانسوی برای بازیابی نمونه های یک حشره خاص که به دلیل رنگ قرمز طبیعی اش معروف بود، راهی اروپا شدند. با باغی از گل محمدی در اوآخاکا روبرو شدم. و علیرغم اینکه در آن زمان شناخته شده بودند، وجود آنها برای ده سال دیگر مخفی نگه داشته شد و سپس به عموم مردم هدیه داده شد. اولین طرفدار قابل توجه آنها؟ کسی نیست جز ماری آنتوانت که به طرز معروفی عاشق ساقه شد (الان هم به نام او تنوعی وجود دارد).
مینیون کوکب
در حالی که مردم بومی قرن‌ها از گل محمدی وحشی و پرورشی به عنوان منبع غذا استفاده می‌کردند، آزتک‌ها معتقد بودند که این گیاه دارویی برای صرع است و از ساقه‌های توخالی دراز انواع خاصی به عنوان لوله آب استفاده می‌کردند. سالها بعد (در سراسر حوضچه) گل محمدی به گل مورد علاقه دربار ملکه ویکتوریا تبدیل شد، و در این زمان است که زیبایی ساقه الهام بخش معنای نمادین بزرگی برای بیان احساسات شخصی تعهد، وقار، ظرافت است، معنایی که باقی مانده است و هنوز هم با گل محمدی همراه است.
کوکب صورتی
نبرد نام ها
پس چرا نام "دالیا"؟ اینجاست که سوئدی‌ها وارد می‌شوند. این ساقه به افتخار گیاه‌شناس سوئدی آندرس دال نامگذاری شد، اگرچه ریشه در برخی بحث‌ها داشت... یعنی اصرار در میان گیاه‌شناسان آلمانی بر این که گیاه به نام گیاه‌شناس ستاره خودشان، یوهان گوتلیب، جورجینا نامیده شود. جورجی. آلمانی‌های Ze به شدت به این موضوع پایبند بودند و تا اواسط قرن نوزدهم به این گیاه به عنوان چاه جورجینا اشاره کردند.
کوکب زرد 2
جدای از مشاجره های کوچک اروپایی ها، کوکب در سال 1963 به عنوان نشان ملی مکزیک نامگذاری شد. با توجه به تأثیر تهاجمی اروپا بر سرزمین های مرکزی مکزیک، می توان از این واقعیت که گفته می شود کوکب نمادی از لطف است، احساس رضایت است.
کوکب 4
خیلی گونه ها
گل محمدی با خویشاوندانی که شامل آفتابگردان، دیزی و گل داوودی می شود، به خودی خود متمایز است: گلبرگ های مواج که به شکلی شبیه به یال شیر می درخشند و اغلب دارای رنگ های شیب دار برای اثر رنگ آمیزی سرد می باشند. از کوکب توپی، کوکب پومپون و کوکب کاکتوس گرفته تا کوکب ارکیده دوتایی، کوکب گل صد تومانی و کوکب ستاره ای - در واقع 42 گونه و حدود 20000 رقم کوکب وجود دارد. این تنوع زیاد ناشی از اکتوپلوئید بودن گل محمدی است - یعنی آنها دارای هشت مجموعه کروموزوم همولوگ هستند، در حالی که بیشتر گیاهان فقط دو کروموزوم دارند.
